The (happy) end?

Vorig jaar in mei/juni zat ik even in een dipje. We hadden net het plan om naar Spanje te verhuizen opnieuw in de vriezer gestoken en professioneel had ik even een ego-moment en tuimelde ik van mijn eigen spreekwoordelijke voetstuk. Ik geloof nogal graag in de ‘signalen’ die ik krijg, en verschillende gebeurtenissen deden me twijfelen aan hetgeen waar ik mee bezig was. Ik wist dat ik nooit meer iets anders wou doen dan Herbalife coach zijn, maar toch klopte er iets niet in mijn leven.

M kwam toen met het idee om een sabbatjaar te nemen, en dat bleek een waanzinnig goed plan te zijn. Sinds september 2012 probeer ik dus om relaxed door het leven te gaan, een gigantische uitdaging als je kinderen hebt, en ik ging op zoek naar dingen om me bezig te houden en die me opnieuw happy zouden maken. Eigenlijk komt het erop neer dat ik sindsdien probeer om de grote hoeveelheid ‘mannelijke’ energie die ik heb (ambitie, carriere, ego,…) , te verkleinen en de ‘vrouwelijke’ energie (liefde, warmte, geborgenheid, creativiteit,…) te vermeerderen.

De eerste weken kwam ik meteen ettelijke gelukskilo’s bij, dat was niet voorzien 🙂 maar die zijn gelukkig terug verdwenen dankzij mijn Herbalife shakes. Ik startte met het bijwonen van een hobbyclubje en volgde een kookcursus, ik begon met het schrijven van deze blog, ik leerde naaien, dreef mijn loopsessies op etc.

Stilletjesaan begon ik terug die kinderlijke vreugde te voelen, zoals je die vroeger kende toen je je nog kon amuseren door touwtje te springen ofzo. Elke maandag kwam ik happy van mijn hobbyclubje terug met mijn handen vol verf of klei onder mijn nagels. I love it!! Al jaren zeg ik tegen iedereen die het wil horen dat ik helemaal niet creatief ben, dat ik 2 linkerhanden heb, maar dat is gewoon onzin. Iedereen verdient zo’n paar uurtjes voor zichzelf met niks anders dan verf en een penseel bijvoorbeeld. Dat is heel ontspannend.

Ik begon nu ook veel meer te begrijpen hoe M zich kan ontspannen door gitaar te spelen, wanneer je gefocust creatief bezig bent, zit je namelijk helemaal in het NU. Er is niks anders dan NU. Zalig!

We gingen opnieuw op zoek naar een huis, maar deze keer in België. Als je gelukkig bent, heb je blijkbaar minder de behoefte om te emigreren 🙂

Wat ook veranderde, was dat mijn vrienden opnieuw een belangrijke plaats in mijn leven innamen. Waar ik voordien toch mijn prioriteiten anders legde, kon ik nu tijd maken voor urenlange tettersessies met vriendinnen, zalig 🙂

Het meest wonderlijke van alles, is dat mijn hele leven een positieve draai heeft gekregen sinds ik mijn eigen ‘geluk’ op de eerste plaats stel. Professioneel beleven we ons beste jaar OOIT en kan ik amper geloven hoe snel het gaat. En privé is het nog beter: waar we vroeger wel elke 6 maanden in een crisis van botsende ego’s terecht kwamen, is dit nu gewoon NOOIT meer zo. Integendeel, na 16 jaar heeft M me ten huwelijk gevraagd op de meest romantische manier ever, en ik kan mijn geluk niet op! Er was een tijd dat ik niet geloofde in het huwelijk, noch in de liefde, maar vandaag kan ik zeggen dat er van die cynische B nog weinig overblijft, en daar ben ik blij om (en mijn omgeving ook).

Afbeelding

Mijn sabbatjaar loopt ten einde, vandaag kregen we (eindelijk, lang verhaal!) de sleutels van ons nieuwe huis en volgende zomer ben ik een getrouwde vrouw…als dat geen happy end is 🙂

En verder? Ik ben ondertussen al terug begonnen met het coachen van mensen, maar veel relaxter dan voordien, en de hobbyclub is een blijver. Voor de kookles moet ik een alternatief vinden, aangezien ik ondertussen geen vlees meer eet, maar dat komt goed.

Zal de blog ook blijven? Ik denk het wel…maar ik zal eens een andere naam moeten bedenken  dan 😉

Of misschien een hele andere blog? De opties zijn legio: trouwblog (nah), vegetarisch kokenblog (mwah?), verbouwingblog (aaargh!) … we’ll see!

Tot gauw!