Heel raar, ik zeg altijd: ik word zelden ziek, en als het gebeurt dan is het meestal gewoon een dagje koorts en daarna kunnen we er weer tegen. Tot nu dus.
Ik wil niet zielig doen (of misschien wel een beetje), maar dat is nu al van eind september aan de waggel hier. U herinnert zich nog het vliegtuig debacle? Waarna ik de nacht al kotsend heb doorgebracht? Wel, eigenlijk is het sindsdien niet meer gestopt. Het ene venijnige virusje na het andere (of misschien wel steeds hetzelfde?), maar nooit erg genoeg want geen koorts. Tot gisteren mijn euro viel: ik heb al 2 jaar geen koorts meer, ook al ben ik wel nog eens ziek geweest. Wat raar…
Dus nu lig ik hier alweer, met alle symptomen: wit uitgeslagen keel, gezwollen klieren in de hals, soms koud, soms warm, wit als een laken. Maar geen koorts. Alleen heb ik deze keer beslist om in de zetel te blijven liggen, en niet (zoals de vorige keren) dan maar gewoon verder te doen ‘want ik heb geen koorts‘. Of tenminste, M heeft dat voor mij beslist, wat wel lief is eigenlijk.
Mijn theorie (ja, MIJN theorie, want nee ik ga niet naar de dokter, ik heb namelijk geen koorts…het vooroordeel is nogal hardnekkig) is nu dus de volgende: doordat ik geen koorts meer maak, krijg ik dat vettige virus niet goed uit mijn lijf, waardoor het steeds blijft sluimeren. Maar als ik lang genoeg blijf liggen en theetjes drink, zal het hopelijk zijn biezen pakken.
Duimen jullie mee?
Ladybird on a sabbatical 
Laat je maar goed onderzoeken!
Zeker dat je thermometer niet gewoon stuk is? Ik zou toch ook alles laten nakijken! x
Ja het is al de derde thermometer 🙂 Blijkbaar is dat niet zo raar, volgens de dokter maak je als volwassene sowieso al minder snel koorts, bovendien heb je bij virale infecties volgens haar geen koorts, enkel bij bacteriële…Voor mij in ieder geval een geruststelling dat ik geen freaky case van House MD ben 🙂